ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશી | ધૂમકેતુ લેખક પરિચય, વાર્તાઓ, નવલકથાઓ

ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશી- ધૂમકેતુ લેખક પરિચય

નામ	ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશી
ઉપનામ (તખ્ખલુસ)	ધૂમકેતુ
જન્મ તારીખ	12 ડિસેમ્બર 1892
જન્મ સ્થળ	ગોંડલ નજીકના વિરપુર ખાતે
પિતાનું નામ	ગોવર્ધનરામ
માતાનું નામ	ગંગામા
જીવનસાથી	કાશીબેન
વ્યવસાય	ટૂંકી વાર્તા લેખક, નવલકથાકાર
સંતાનો	પુત્રી – ઉષા પુત્ર –દક્ષિણ, અશ્વિન, ઘનશ્યામ
અવસાન	11 માર્ચ – 1965, અમદાવાદ

લગ્ન અને નોકરી:-

ઈ. સ. 1908માં તેઓ જૂનાગઢની નજીક આવેલા બિલખા ગયા. તેમણે ગૌરીશંકર ભટ્ટની પુત્રી કાશીબેન સાથે લગ્ન કર્યા. બિલખામાં નથુરામ શર્માનો આશ્રમ હતો. તેની પાસે એક વિશાળ પુસ્તકાલય હતું જેણે તેમને ઈ. સ. 1920 માં સંસ્કૃત અને અંગ્રેજી સાથે સ્નાતક થવામાં મદદ કરી. તેમણે એક વર્ષ સુધી રેલવેમાં ગોંડલ ખાતે ક્લાર્ક તરીકે સેવા આપી. ઈ. સ. 1923માં તેઓ સરકારી નોકરી છોડીને અમદાવાદ ગયા અને વિક્રમ સારાભાઈના પિતા અંબાલાલ સારાભાઈ દ્વારા સંચાલિત ખાનગી શાળામાં ભણાવવાનું શરૂ કર્યું. આ સમયગાળા દરમિયાન તેમની સાહિત્યિક પ્રવૃત્તિઓ ખીલી. તેમનું ઉપનામ ધૂમકેતુ (નોમ – દ – પ્લુમ) ગુજરાતી સાહિત્યમાં જાણીતું બન્યું. 11 માર્ચ 1965ના રોજ તેમનું અવસાન થયું.

ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશીનું સાહિત્ય સર્જન:-

તેઓ ગુજરાતી ટૂંકી વાર્તાના પ્રણેતાઓમાંના એક ગણાય છે. તેમણે 492 ટૂંકી વાર્તાઓ લખી. તેમની ટૂંકી વાર્તાઓનો સંગ્રહ ‘તણખા’ ઈ. સ. 1926માં પ્રકાશિત થયો હતો. તણખાના ચાર ગ્રંથોને ગુજરાતી સાહિત્યમાં સીમાચિહ્નરૂપ ગણવામાં આવે છે. તેમનું લેખન કાવ્યાત્મક શૈલી, રોમેન્ટિકવાદ અને માનવ લાગણીઓના શક્તિશાળી નિરૂપણ દ્વારા વર્ગીકૃત થયેલ છે.

તેમની ટૂંકી વાર્તા દ્વારા, તેમણે અનુભવનો એક નવો પરિમાણ આપ્યો, જીવનની વિવિધ સ્થિતિઓ અને વ્યવસાયોમાંથી દોરેલા પાત્રોનું સર્જન કર્યું; અને વિવિધ લોકલ અને મનોવૈજ્ઞાનિક મૂડ રજૂ કર્યા.

ધૂમકેતુ ની ટૂંકી વાર્તાઓ

ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશીનો પ્રથમ ટૂંકી વાર્તા સંગ્રહ તણખા (સ્પાર્ક્સ) ઈ. સ. 1926માં પ્રકાશિત થયો હતો. ત્યાર બાદ તણખા-2 (1928), તણખા-3 (1932) અને તણખા-4 (1935) પ્રકાશિત થયો હતો. તેમના અન્ય ટૂંકી વાર્તા સંગ્રહોમાં અવશેષ (1932), પ્રદીપ (1933), મલ્લિકા આને બીજી વાત (1937), ત્રિભેટો (1938), આકાશદીપ (1947), પરિવેશ (1949), અનામિકા (1949), વનરેખા (1952), જલદીપ (1953), વંકુંજ (1954), વનરેણુ (1956), મંગલદીપ (1957), ચંદ્રરેખા (1959), નિકુંજ (1960), અને સંધ્યારંગ તરીકે (1964) અને છેલ્લો ઝબકારો (1964).

તેમણે નવલકથાઓ, નાટક, જીવનચરિત્ર, પ્રતિબિંબીત નિબંધો, વ્યંગ અને પુખ્ત વયના અને બાળકો માટે પુસ્તકો લખ્યા. તેમણે વિવિધ ક્ષેત્રોમાં 250 થી વધુ પુસ્તકો પ્રકાશિત કર્યા છે. તેમણે 29 ઐતિહાસિક અને 7 સામાજિક નવલકથાઓ લખી. તેમની ઐતિહાસિક નવલકથાઓ ચાલુક્ય યુગ ગ્રંથાવલિ અને ગુપ્તયુગ ગ્રંથાવલિ નામની બે શ્રેણીઓમાં જૂથબદ્ધ છે. તેમણે તેમની ઐતિહાસિક નવલકથાઓમાં કનૈયાલાલ મુનશીના નાટકીય ઉપકરણોને મુક્તપણે સ્વીકાર્યા છે.

ધૂમકેતુ ની નવલકથાઓ

ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશીની ઐતિહાસિક નવલકથાઓમાં ચૌલાદેવી (1940), રાજસન્યાસી (1942), કર્ણાવતી (1942), રાજકન્યા (1943), વાચીનીદેવી (1945), જયસિંહા સિદ્ધારાજ: બરબરજીષ્ણુ (1945), હાસદ વાન: 1945માં સદ વાન: હા રાજ વાન (1945), આય રાજ વાન (1945માં) આય રાજ વંશ (1945માં) નો સમાવેશ થાય છે. (1948), ગુર્જરેશ્વર કુમારપાલ (1948), રાજર્ષિ કુમારપાલ (1950), નાયિકાદેવી (1951), રાય કરણ ઘેલો (1952), અજિત ભીમદેવ (1953), આમ્રપાલી (1954), 19 ગૌપતિ (19 ગાંપતિ), 19 ગાંપતિ (1954), મહાઅમત્ય ચાણક્ય (1955), ચંદ્રગુપ્ત મૌર્ય (1956), સમ્રાટ ચંદ્રગુપ્ત (1957), પ્રિયદર્શી અશોક (1958), પ્રિયદર્શી સમ્રાટ અશોક (1958), મગધસેનાપતિ પુષ્પમિત્ર (1958), મગધસેનાપતિ પુષ્પમિત્ર (1956), 1956 દેવરાજપતિ (1956), પરાધિન ગુજરાત (1962), ભારતસમ્રાટ સમુદ્રગુપ્ત: 1, 2 (1963, 1964), ધ્રુવદેવી (1966) નો સમાવેશ થાય છે.

તેમની સામાજિક નવલકથાઓમાં પ્રુત્વિશ (1923), રાજમુગટ (1924), રુદ્રશરણ (1937), અજિતા (1939), પરાજય (1939), જીવન ના ખંડેર (1963) અને મંઝીલ નહીં કિનારા (1964)નો સમાવેશ થાય છે.

કલિકાલસર્વાજ્ઞ હેમચંદ્રાચાર્ય (1940) એ જૈન વિદ્વાન અને કવિ હેમચંદ્રના જીવન પર તેમના દ્વારા લખાયેલ જીવનચરિત્ર કૃતિ છે. જીવનપંથ અને જીવનરંગ એ તેમની બે આત્મકથાઓ છે જેમાં તેમના ભૂતકાળના જીવનની આબેહૂબ ઝલક અને તેઓ કેવી રીતે લેખક બન્યા તેનો ખ્યાલ આપે છે.

ઓળખ:-

ઈ. સ. 1935માં ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશીને ગુજરાતી સાહિત્યનો સર્વોચ્ચ પુરસ્કાર રણજીતરામ સુવર્ણ ચંદ્રક એનાયત કરવામાં આવ્યો હતો, જે તેમણે સ્વીકારવાનો ઇનકાર કર્યો હતો. તેમને ઈ. સ. 1953માં સાહિત્યિક પ્રવૃત્તિઓ માટે નર્મદ સુવર્ણ ચંદ્રક મળ્યો હતો. તેમણે ઈ. સ 1957માં ગુજરાતી માટે સાહિત્ય અકાદમી, દિલ્હીના સલાહકાર તરીકે સેવા આપી હતી.

તેમણે યુએસમાં સ્ટોરીઝ ફ્રોમ મેની લેન્ડ્સ શીર્ષક સાથે પ્રકાશિત પુસ્તકમાં ભારતનું પ્રતિનિધિત્વ કરવાનો વિરલ સન્માન મેળવ્યો હતો. આ સાઠ દેશોની શ્રેષ્ઠ વાર્તાઓનો સંગ્રહ હતો. તેમની વાર્તા ધ લેટર (મૂળરૂપે પોસ્ટ ઓફિસ તરીકે પ્રકાશિત) તેમાં સામેલ હતી. સાહિત્ય અકાદમી, દિલ્હીએ આ વાર્તાને સમકાલીન ભારતીય ટૂંકી વાર્તાઓ અને પેંગ્વિન પુસ્તકોમાં પ્રકાશિત કરી છે જે સદીની શ્રેષ્ઠ પ્રિય ભારતીય વાર્તાઓ (વોલ્યુમ II) માં પ્રકાશિત થઈ છે.

એવોર્ડ (સન્માન)

1935 – રણજિતરામ સુવર્ણ ચંદ્રક ( અસ્વીકાર)
1953 – નર્મદ સુવર્ણચંદ્રક

મૃત્યુ:-

11 માર્ચ 1965ના રોજ ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશીનું અવસાન થયું.

લેખિકા:- શ્રીમતી સ્નેહલ રાજન જાની

આ પણ વાંચો:-

આશા રાખુ છું કે આપને ગૌરીશંકર ગોવર્ધનરામ જોશી -ધૂમકેતુ લેખક પરિચય, વાર્તાઓ, નવલકથાઓ વિશેનો લેખ ખુબ જ ગમ્યો હશે. અમે આવા મહાન વ્યકિતઓના જીવન ચરિત્રો વિશે રોચક માહિતી અમારા બ્લોગ ૫ર પ્રકાસિત કરતા રહીશુ જો તમને ખરેખર કંઇક નવુ જાણવા મળ્યુ હોય અને આ લેખ ઉ૫યોગી બન્યો હોય તો તમારા મિત્રો સાથે શેયર કરવાનુ ભુલશો નહી.